ลมพานพัดต้อง ลัดตามคลองภูลานภูรี
ดังมาวีวี่ น้องรอพี่ที่ภูยอดรวย
สาวศรีเมืองใหม่ น้ำตาไหลลงแก้มย้วยย้วย
วอนปู่นาคดำดลช่วย ให้อ้ายนั้นอ่วย หัวใจคืนมา
เสียงกาเหว่าเว้าวอน ใจฮำฮอนปวดร้าวในทรวง
พระอาทิตย์ส่องแสงมาเต็มดวง น้องเป็นห่วงคนที่เคยสัญญา
พี่จ๋าสัญญาเมื่อปีกลาย นัดไว้แล้วทำไมไม่มา
ได้ยินเสียงวิหคนกกา พร่ำเพ้อหาเหมือนวาจาสั่งคำ
มองดูฟ้าภูเขาหน่วยใหญ่ น้องมานั่งให้หวนพ้อคนึง
ตันครึงหนึงไม้ป่าพนาวรรณ อ้ายบ่หันอ่วยใจคืนโค้ง
ลงหินคล้อยก้อนน้อยก้อนใหญ่
หย่างหาส่องอ้าย แนมได้กะบ่เห็น
เหงื่อกระเซ็นไหลเต็มกายา
ทั้งน้ำตาไหลอาบรินลง
คิดฮอดเด้ ฮอยกอดเคยบรรจง
โอบแขนนวลอนงค์ เดินดูดงพงไพร
กราบไหว้องค์หลวงพ่อยอดรวย
ให้ท่านช่วยความรักเรายืนยาว อุกใจเด้
ความฮักมาล่มถ่าวย้อนผู้บ่าวเขมราฐใจดำ
อ้ายบ่จำเลยบ้อสัญญา
นัดน้องมาครบรอบหนึ่งปี
อ้ายเอ๋ยส่างมามิดชีรี่
สายลมวีวี่ น้องนี้ยังเฝ้ารอคอย
พออยากป้อยเอิ้นหงเอิ้นห่า
วาจาบ่แน่นปานแป้นแผนผู หรือไปยู้สาวอื่นทางไกล
ทุกข์หัวใจหลายเด้ทางน้อง ลมดีต้องดังมาว่อยว่อย
ว่าละว่าวอยวอยใจม้อยละแม่ง แมงอีแฮ่งฮ้องลมต้องหน่วยใจ
อยู่ไหนน้องร้องเสียงส่ง ลัดตามดงตามป่าตามดอน
ข้ามภูเขาเหลาผา ผู้แก้มป่าล่าให้คืนมาแหน่ถ่อน
มากอดหอมแก้มอ่อนอ่อน มากอดหอมแก้มอ่อนอ่อน
ให้คนออนซอนอ้ายเคยดอมดม
สายลมโตนภูดังต่าม สายลมโตนภูดังต่าม
ก้ำภูขามบ้านอ้ายเนานั่ง
เสียงเอิ้นสั่งนำลมเยิ้นเยิ้น เยิ้นเยอะเยิ้นเยอะเยิ้นเยอะ
เยิ้นเยอะเยิ้นเยอะกะเยิ้นเยอะเยิ้นเยิ้น
เยิ้นเยอะเยิ้นเยอะเยิ้นเยิ้น
ได้ยินเอิ้นแหน่บ่น้อ น้องมารอพี่ชายคือเก่า
ฮักสองเฮาอย่าให้เพม้าง
ให้คืนมาทางศรีเมืองเด้อ ศรีเมืองเด้อ